Wyspa Skarbów – Złoto Johna Silvera – gra z podróżniczym motywem

Lato się skończyło, nadeszła jesień, a to oznacza coraz dłuższe wieczory. Dzieci chodzą spać ciut szybciej niż latem, co oznacza, że planszówki pojawiają się coraz częściej na naszym stole. W ostatnich dniach mieliśmy okazję pograć w wiele nowych tytułów. Dziś opowiemy Wam o jednym z nich. Gra nazywa się Wyspa Skarbów. Złoto Johna Silvera.

Co to za gra?

Wyspa Skarbów Złoto Johna Silvera, to gra oparta na książce Treasure Island napisanej przez  Roberta Louisa Stevensona Bierzemy udział w niezwykle emocjonującym poszukiwaniu ukrytego na wyspie skarbu.  Jest to jedna z ciekawszych gier o piratach, a nawet można by się pokusić o stwierdzenie, że ciekawszych gier w ogóle, jakie ostatnio wyszły. Wszystko za sprawą unikalnej mechaniki gry.

Jeden z graczy wciela się w postać Długiego Johna Silvera i zakopuje skarb. Pozostali gracze, poruszając się po planszy – mapie, próbują go odnaleźć. Swoje kroki oraz próby poszukiwań zaznaczamy na mapie flamastrem, wykorzystując do tego inne narzędzia, takie jak linijka, czy cyrkiel. Niemal po każdym elemencie w grze można pisać, bazgrać, rysować.

 Gra jest świetnie wykonana a ilość elementów w pudełku jest naprawdę imponująca. Znajdziemy w nim m. in. planszę główną i plansze graczy w formie mapy po których można pisać, a  także narzędzia wykorzystywane podczas poszukiwań – linijki, szablony poszukiwań, cyrkiel, kompasy. Na zasłonkach graczy możemy przeczytać historie poszczególnych postaci.

Wyspa Skarbów. Złoto Johna Silvera to przygodowa gra familijna dla 2-5 osób w wieku od 10 lat. Rozgrywka zajmuje około 45 minut. Zasady są łatwe i szybko można je wytłumaczyć nowym graczom. Tematyka piratów, ładne wykonanie i możliwość bazgrania i emocje związane z poszukiwaniem skarbu sprawiają, że gra świetnie nadaje się do grania w rodzinnym gronie.

Rozgrywka jest bardzo emocjonująca. Nie jest to może gra, w która wymaga dużo myślenia, planowania, układania strategii, ale zabawa jest przednia. Szczególnie, gdy poszukiwacze skarbu szukają tuż obok miejsca, w którym został ukryty.

Wyspa Skarbów – Złoto Johna Silvera – jak grać?

Jeden z graczy wciela się w postać Długiego Johna Silvera i ukrywa skarb, co oznacza na swojej mapie ukrytej za parawanem. Tylko on wie gdzie jest skarb. Piraci postanowili go uwięzić i odnaleźć skarb. Przesłuchują Długiego Johna, a ten daje im wskazówki dotyczące tego, gdzie ukrył skarb. Czasem są one prawdziwe, a czasem nie J

 Pozostali gracze wybierają swoje postacie, z których każdy ma pewien zestaw unikalnych akcji do wykonania. Oni również otrzymują swoje wersje mapy, na której mogą zaznaczać informacje uzyskane od Długiego Johna. Pionki poszukiwaczy ustawia się na planszy głównej – dużej mapie. Poszukiwania skarbu czas zacząć.

Zadaniem Długiego Johna jest aktualizacja kalendarza oraz zaznaczanie na mapie głównej wskazówek, które daje poszukiwaczom. Z kolei piraci poruszają się po planszy – mapie, przekopując teren w poszukiwaniu skarbu. W swojej kolejce mogą wykonać jedną z akcji zwykłych, takich jak:

• Jazda konna – gracz porusza się maksymalnie o 6 mil (odległość odmierzana jest linijką, a nowe położenie zaznaczane na mapie)
• Piesza wędrówka i małe poszukiwanie – gracz porusza się maksymalnie o 3 mile i wykonuje małe poszukiwanie – szuka skarbu wykorzystując do tego mały szablon poszukiwania. Jeśli w zaznaczonym okręgu jest skarb – gracz wygrywa
• Duże poszukiwanie – z wykorzystaniem dużego szablonu poszukiwań.

Piraci mogą też skorzystać z jednej z  akcji specjalnych, które są przypisane do poszczególnych postaci.

W końcu Długiemu Johnowi udaje się uciec i sam rusza w stronę skarbu. Czy uda mu się do niego dotrzeć, zanim odnajdą go piraci?

 Trzeba przyznać, że gra jest dość emocjonująca i całkiem nieźle odczuwa się w niej klimat.

Pełną instrukcję wyjaśniającą jak grać znajdziecie na stronie Wydawnictwa Rebel.

Podsumowanie

Plusy

• Oryginalna mechanika gry
• Bardzo ładnie wykonana
• Świetna jakość elementów
• Po wszystkich elementach gry można rysować
• Łatwe zasady
• Regrywalność

Minusy

• Zajmuje dość sporo miejsca na stole
• Mapa jest dość pstrokata, przez co staje się mało czytelna. Kolory mogły by być mniej nasycone. Choć ten minus można zniwelować, grając na odwrotnej stronie planszy